En het avontuur is voorbij, we zijn weer thuis!

Vrijdag, mijn laatste dag op de Larit Royal school in Ghana. De kinderen begonnen ’s morgens met hun laatste examen. Toen ze die allemaal klaar hadden waren ze blij dat het erop zat. De rest van de dag kregen de leerlingen geen les meer maar mochten ze zelf vullen. Er werden volop klapspelletjes aan het doen in alle klassen. Ook de jongens deden fanatiek mee, leuk om te zien! ’s Middags kwamen Rita en Lawrence langs op school. Alle leraren werden bij elkaar geroepen en ik kreeg enkele echte Afrikaanse cadeautjes van hen. Dat had natuurlijk helemaal niet gehoeven maar ik ben er wel blij mee. Daarna met alle leraren op de foto en overhandigde ik ook mijn cadeautjes voor de school en de ‘cheque’ die ze gaan gebruiken voor een computer op school. Vervolgens werden om de beurt de klassen geroepen en werd er een hele fotoshoot gehouden. Er is een jongentje op school en die durfde mij al die tijd dat ik op school rond liep niet aan te raken. Ze hadden hem verteld dat ik na vandaag weg ga en of hij het niet wil proberen. Dus kwam hij naast me zitten en pakte zonder me aan te kijken mijn arm vast. Haha leuk ventje. Na alle foto’s weer terug naar de klassen om de rest van de kids blij te maken met mijn spulletjes. Ik had niet genoeg voor de hele school dus kon alleen de oudste kids en de kinderen in de crèche verwennen. En gelukkig was dat goed gelukt. Van de leraren hoefde ik geen afscheid te nemen want die zag ik morgen nog op de bruiloft. De kinderen goodbye gezwaaid en richting huis om mijn koffers te gaan pakken. ’s Avonds wilde Lawrence nog een keer met me praten over God en het geloof om er achter te komen of dat deze 10 weken is veranderd. Hij wilde graag samen met mij bidden om God te bedanken voor deze fijne tijd. Ik merkte dat ze het wel echt jammer vonden dat ik ze ging verlaten, en dat gevoel was zeker wederzijds.

Na mijn laatste nacht in Ghana brak de laatste dag in Ghana aan. ’s Morgens al vroeg op gestaan want Sir Sackey had gezegd dat zijn verloving waar ik ook voor uitgenodigd was rond 6/7 uur begon. Dus ik al vroeg opgestaan om samen met James die kant op te gaan. Rita had namelijk de avond ervoor gezegd dat James waarschijnlijk ook wel ging. James werd rond half 8 pas wakker en melde dat hij niet die kant op ging. Ik had me ondertussen al weer omgekleed, want verwachtte niet dat we nog zouden gaan. Toen Rita dat zag zei ze dat ik gauw mijn jurk weer aan moest doen want zij zouden mij ergens droppen langs de weg en een andere man zou mij vanuit daar naar het huis brengen waar het allemaal te doen was. Zo gezegd zo gedaan. 10 minuten later liep ik richting het huis. Sir Sackey was erg blij om me te zien. Er kwam een tante van hem naar me toe die mij graag voor wilde stellen aan haar zoon zodat ik met hem kon trouwen. Ik zei dat ik vanavond naar huis ging en dat er al iemand op me zit te wachten. Dat was jammer, poging mislukt. Na even buiten zitten liepen we het huis binnen en kwamen op een binnenplaats terecht. De moeder en alle tantes zingend voorop, en wij er achter aan. In de binnenplaats zat al veel familie van sir Sackey en zijn vriendin Comfort. We gaven iedereen een hand en gingen zitten. Twee jonge mannen (van iedere familie één) stonden op en gingen met elkaar in gesprek. Ze vertelde alles tegen de oudere mannen achter hen, die zeiden dan weer wat terug en dat werd door de jonge mannen aan elkaar verteld. Zo werd er even wat onderhandeld en werd er wat geld over en weer gegeven. Daarna kwam de bruid met een paar zussen de binnenplaats op en kwamen voor sir Sackey met zijn familie staan. Ze begroeten elkaar. Sir Sackey kreeg tranen in zijn ogen van blijdschap op te zien hoe mooi zijn aanstaande eruit zag. Ze gingen weer weg en het onderhandelen ging verder. Daarna kwamen ze weer terug in een hele andere outfit, ander haar en weer een bijpassende tas. Dit keer kreeg de bruid een verlovingsring zodat haar familie zag dat hij echt wel met haar wil trouwen. Daarna werd er nog gezongen en werden de cadeaus van de familie aan hen gegeven. Dat was de verloving, bijzonder om te zien. Ik ging snel weer naar huis om me om te kleden zodat ik op tijd klaar was om naar de bruiloft te gaan. Daar aangekomen begon het natuurlijk een dik half uur later dan op de uitnodiging stond. De mis begon als een gewone kerkdienst met bidden en vervolgens zingen en dansen. Daarna arriveerde de bruid en bruidegom in de kerk. Het was grappig om te zien. Zij is altijd al wel groter dan hem maar nu ze hakken aan had scheelde het helemaal een kop. Iedereen kreeg een programma boekje en tot mijn grote verbazing stond mijn naam er ook in. In de lijst met groepen die allemaal op de foto moesten met het bruidspaar stond ook: Imke (the white lady). Haha leuk, ik voelde me zeer vereerd. Tijdens de mis werd behalve gedanst en gezongen ook de belofte aan elkaar gedaan, de ringen gegeven en gekust. Het was echt een kusje van 2 kinderen van 12, het leek nergens op haha. Tegen het einde van de dienst werd ik geroepen door een van de leraren van de Larit school. Ik liep naar buiten waar ze allemaal onder de boom zaten te relaxen. Ze waren nogal druk en luidruchtig. Later hoorde ik dat ze naar een van de leraren zijn huis waren geweest om alcohol te drinken. En aangezien ze hier nooit alcohol drinken waren ze allemaal meteen zat. Ze werden er alleen niet allemaal gezelliger op. Toen kwamen de bruid en bruidegom naar buiten voor de fotosessie, waar ik natuurlijk ook een deel van was. Het moest allemaal snel gebeuren want de lucht zag er erg donker uit en iedereen was bang dat het zou gaan regenen. Snel weer terug naar binnen waar de receptie begon. Omdat sir Sackey niet zoveel geld heeft werd alles in de kerk gehouden zodat er geen andere locatie betaald hoefde te worden. Tijdens de receptie werd de champagne gepopt, de taart gesneden en kreeg iedereen een pie en een klein flesje drinken. Het was allemaal heel anders dan de receptie vorige week in Accra. Daarna op naar huis waar alle leraren van de Larit school in de tuin zaten. Later arriveerde ook het bruidspaar. Rita had hen allemaal thuis uitgenodigd om de dag gezamenlijk af te kunnen sluiten. Ik vond het wel leuk want dan kon ik ook nog even afscheid nemen van iedereen voordat ik ging. Nadat ik mezelf weer omgekleed had en mijn laatste spulletjes had gepakt kwam het moment van afscheid nemen. Esther en Linda waren aan het huilen. Toen ik dat zag kreeg ik ook even een brok in m’n keel omdat we allemaal weten dat het een lange tijd zal duren voordat ik hen weer zal zien. Lawrence James en sir Felix brachten me naar vliegveld. Onderweg had ik toch wel een raar gevoel. Enerzijds was ik heel blij om weer naar Nederland te gaan en iedereen weer te zien maar anderzijds ook raar om het hier allemaal achter te laten. Ik heb hier nu een tweede familie en een tweede thuis. Op het vliegveld ging het allemaal prima, en om 10 uur stegen we op en begon mijn terugvlucht richting Nederland.

In het vliegtuig helaas geen oog dicht gedaan dus maar de hele nacht films zitten kijken. Om 7 uur geland en al snel mijn koffers gevonden en op weg naar mijn familie. Toen ik door de deur liep en op de plek kwam waar alle mensen stonden te wachten had ik gehoopt op een ‘Hello, Goodbye’ moment, maar helaas zag ik mijn familie niet staan. Ik liep een stukje verder en zag dat ze bij de andere deur stonden, beetje jammer haha. Onderweg naar huis al heel wat verhalen verteld maar mijn hoofd zat nog zo vol dat ik toen ik thuis kwam niet kon slapen. Dus m’n koffers maar uitgepakt, de souvenirtjes uit gedeeld en het Ghanese eten wat ik mee heb genomen geshowd. ’s Middags al m’n familie op bezoek die ook allemaal graag mijn avonturen wilde horen. Wat ben ik blij dat ik weer in Nederland ben, maar ik ga zeker nog een keer terug!